صبح دی سیر ۔۔ پنجابی نظم ۔۔۔۔شاعرہ نجمہ مسعود
.صبح دی میں سیر کراں مینوں چاہ چڑھیا
ھولی ھولی ٹردا میں باغ جناح وڑیا
اوتھے دی تے بلے بلے دنیا نرالی سے
پھلاں نال جھکی ھوئی ایتھے ھر ڈالی سی
پہلے مینوں ٹکری کڑی او اک بالی سی
اچا پاجامہ اودھا جیویں کرتا ھی خالی سی
آگے آگے ڈولی پچھے منڈیاں دی ٹولی
کدی جمپاں لانڑ کدی ٹردے سے ھولی
کناں وچ ٹوٹیاں بلاں اُتے لالی سی
مڑ کے جو تکیا سو بی بی او جلالی سی
ٹاھلیاں دی چھاواں ھیٹھ بیٹھے سی پڑھاکو
اک پاسے بابے ۔۔ بیٹھے پکھدے تمباکو
پار جھاڑی نال تکیا جد لیڑا آک اڑیا
دل نے جو چھکی لائی اتھے جا کھڑ یا
موٹیاں نہ ھونڑ ایتھے انہاں دے نال دیاں
ٹردیان سن اینج جیویں چکھڑ پیاں چالدیاں
دوجے پاسے جھاڑیاں توں جھاتی کوئی پاندا سی
سہتراں تے اُتے اک جوڑا پیا آؤندا سی
ھولی ھولی ٹردی ڈگ پئی شیدائن او
بابے نے جھٹ ودھ اونوں جا پھڑیا
ھیر تے رانجھے وانگ تہاڈی وی مثال اے
کول جا کے اینہاں کول ایہہ قصہ گھڑیا
گول چکر کھا کےمیں سبزے تے بہہ گیا
لال سوٹ والی ناری نوں تکدا ای رہ گیا
لال لال گلاں اُتے سرخی وی لال سی
کمر اودھی لچکے ، ھرنی دی چال سی
کسرت ضروری اے پر اسی کہنوں کریئے
ھر ویلے اندر ھی اسی کہنوں و ڑیئے
صبح دی سیر لکھاں ورزشاں توں چنگی اے
ایخو جئی خیر آساں رب کولوں منگی اے
جنت دیاں حوراں لئی کہنوں اسی مریئے
انہاں لئی نیکیاں دے بورے کہنوں بھریئےG
Comments
Post a Comment